Elevit Yaylası: Kaçkar milli parkının önemli yerleşim yerlerinden biri de Elevit Yaylasıdır (1900 m). Farklı köylerden gelinen 5 mahalleden oluşmaktadır. Çat Köyü, Ülkü Köyü, Şenköy, Şenyuva ve Zilkale Köylerinin yaylası olarak kullanılmaktadır.

   Hacıvanak ve Tirovit buzul vadilerinin birleşme noktasında kurulmuştur ve Çamlıhemşin İlçesine uzaklığı 34.5 km’dir. Resmi nüfus sayımlarına göre nüfusu 1990 yılında 26, 1997 sayımında ise 0’dır. Araştırma sırasında tespit edilen durağan yaz nüfusu 80 kişidir. Ancak yaz boyu kalan bu nüfusun dışında kısa süreli olarak İstanbul, İzmir ve Ankara’dan gelen yayla sakinleri ile kişi sayısı 500 civarına ulaşmakta, Ağustos ayı başlarında Vartavor eğlenceleri sırasında ise kısa süreli de olsa bu sayı 1000-1500 civarına kadar çıkmaktadır.

Toplam hane sayısı 96 olan köyde 15 civarında yıkık ev (ocaklık) bulunmaktadır
Sezon içerisinde kullanılan ev (şenlik) sayısı ise 90 adet düzeylerinde kalmaktadır. Yapılan görüşmelerde yaylacılığın yoğun yapıldığı yıllarda 250 hane bulunduğu ve hepsinin yıl içinde kullanıldığı söylenmiştir.

Fırtına havzasının en güzel ev örneklerinin de bulunduğu, ahşap, taş-ahşap konakların yanında son yıllarda betonarme evlerin önemli sayılara ulaştığı ciddi görsel kirlilik oluşturduğu görülmektedir.

Şenlikler: Elevit'te eğlence her yıl Ağustos ayının 15'inden sonra yapılır. Eskiden bu aylarda ot biçimi olurdu diğer yaylalarda olduğu gibi(Vartivor).Fakat zamanla şehre göçten dolayı bu gelenek yerini daha çok eğlencelere bırakmış. Elevit'te eğlence deyince akla,en çok horon gelir.

Gündüz;yayla gezisi,piknikler ve futbol müsabakaları olduğundan genellikle horon akşam saatlerine kalıyor.Zaten akşam oynanıyor olmasının sebebi önceden kalma geleneklerle ilintilidir.

Horonun zaman kısıtlaması yoktur.Gençler yorulana,horon evindeki tahtaları kırana ve sevdalılarına attıkları türküler bitenedek horon olur elevitte.Tabii bazı aksilikler de görülür her yerde olduğu gibi... Horon evi sahibinin zamanın geç olmasını bahane edip  lambaları söndürmesi ve tulumcunun yorulup tulum çalamaması gibi...İşte böyledir Elevit Eğlenceleri

Ömür geldi geçiyor
Zaman nakittir nakit
Yüreğun şen olacak
Sevduğun olduğu vakit

Elevit aslında yayla olarak bilinmesine rağmen, muhtarlığı da olması dolayısıyla köydür. Yeni adı da Yaylaköy’dür. Ama bu yeni isim pek kullanılmaz. Elevit yaylası Çamlıhemşin’e bağlı Küşüve ve Mollaveyis köyleri tarafından kullanılan, gelenekselin yanında modern evlerin de bulunduğu, Yok Yok adlı bir marketin de olduğu, gelenleri “Rakım:1800, Nüfus:Belirsiz” diye karşılayan, yazları da her daim şen olan bir yayla. 

Oy elevit elevit
Sarı çamdan evlerun
Elevit sizun olsun
Ayşem'i bana verun

Oy elevit elevit
Yaylalarun kiralı
Ayşe'mun merağından
Yüreklerim yaralı

Elevit kara çamluk
Kar yağar da tutturur
Ander kalsun sevdaluk
Elumi unutturur

Elevitun altına
Sira sira taşlarun
Sen gelmedun sevduğum
Geldi arkadaşlarun

Oy Elevit Elevit 
Esiyor dere yeli 
Yarim gitme çayıra 
Bugün hava çiseli

Duman geldi kapatti
Yuksek dağlar karmidur
Acep öbir dunyanun 
Elevidi varmidur

ELEVİDİN EVLERİ
SAC İLE KAPLIMIDUR
ELEVİDDE SEVDALUK
BU KADAR TATLIMIDUR

Ander o yaylalarun 
Olsam komar çiçegi 
Senden sonra öğrendum 
Yalan ıle gerceği

Fırtına deresinin
Dibinde kara taşlar
Tulum sesini duyunca
Akar gözümden yaşlar

Ayrılık ağır gelur
Yükini taşıyamam
Bu dert benı biturur
Elurum yaşayamam

Evumun kapisine 
Çiçek açmiş neyleyim
Nazli yar yokki burda
Kime turki söyleyim

Allahum çok çekene
Verur dayanma guci
Cezasi muebbetmiş
Çok sevmek imiş suçi

Ettum gürgen odunu
Taşı sevdugum taşı
Sen bozda ben bağlayım
Öyle cilveli başı

Kara kaşun yaymidur
Güzel yüzün aymidur
Bana derlerki vazgeç
Vazgeçmek kolaymidur

Şemsiyesuz yaylaya
Gülüm ne idi işun
İçtun soğuk suları
Ağrimedimi dişun

Ferhat deldi dağlari
Mecnunda vurdi çöla
Bu derdilen kendumi
Vermaliyim alkola

Kapıldum gideyirum
Sevdaluk denizinde
Gerçek sevgiyi buldum
Yarimin gözlerinde

Yaylaların suyunu
İçmekle doyulurmu
Sevdaluktan öleni
Toprağa koyulurmu

Ben bu dertli başumi
Hangi taşa vureyim
Bir kere gülmez felek
Buna nasil içmeyim

Başındaki puşinin
Solsun dalları sollsun
Söz verdunda almadun
Olsun bakalum olsun

RESİMLER VE YAZILAR DEĞİŞİK SİTELERDEN ALINMIŞTIR SUR-Çİ LİSAN EDERSEM AF OLA