|
|
ŞİİRLER 1
HENUKİDEN ŞİİRLER-1-
AMLAKİT
İlklerini yaşarken bizi gene ağlattın
Her fotoğraf karenle canıma neşe kattın
Gurbet elde kararan gönlümü aydınlattın.
Hayalinle yaşarım, güzel yaylam AMLAKİT
Etrafın çevrilmiş çam ormanıyla
Hepimiz yaşarız senin sevdanla
Dolup taşarsın yaz aylarında
Herkes sana sevdalı, güzel yaylam AMLAKİT
Sende bir keramet var, bilinmez nedir
Pınarların senin iksirli sudur
Sana alışınca ayrılmak zordur
Gizemlerle dolusun, güzel yaylam AMLAKİT
Türkülerde söylenirdi oldu, bak gerçek
Kim derdi dere düzüne helikopter inecek
Mart ayında dağın taşın gülecek
Sana da bu yakışır, güzel yaylam AMLAKİT
Yetmiyor inan kelimeler bazen
Yazın bülbül olsam ormanda öten
Kışın da kurdun olsam dağında gezen
Doyamam ben sana, güzel yaylam AMLAKİT
HANİFE KAMBER
12/03/2008
BU BAYRAK BU VATAN BİZİM
Nice canlar feda olmuş uğruna,
Düşün biraz aklını, al başına,
Kanla sulanmış toprağı da taşı da,
Sahip çık; bu bayrak, bu vatan bizim
Bu kutsal toprağa basarken düşün,
Doğusu da bir, batısı da bir vatanın,
Özgürce yaşıyorsan, bir de dik başın,
Sahip çık; bu bayrak, bu vatan bizim.
Bir bak! Bayrağının renklerine,
Borcun var senin şehitlerine,
Gözün gibi bak emanetlerine,
Sahip çık; bu bayrak, bu vatan bizim.
Canından üstün tut bayrağı, vatanı,
Kır etrafındaki zırhtan kalkanı,
Duyur dünyaya Türk’ün adını,
Sahip çık; bu bayrak, bu vatan bizim
Dalgalanacak gururla hep bayrağımız,
Bizler Atatürk’ün çocuklarıyız,
Bu vatan için tek beden olmalıyız,
Sahip çık; bu bayrak, bu vatan bizim
HANİFE KAMBER
19/05/2007
ÇERNOBİL...
Uğur böcekleri bile illeti aldı
Kırmızı renkleri sarıya döndü,
Senin sayende çok canlar yandı.
Yaktın,yıktın sen bizleri ÇERNOBİL
Kaç ocağı sen söndürdün ÇERNOBİL...
Çoluk çocuk çayları da topladık,
İnekleri, davarları otlattık ,
Her gün biraz daha battıkça battık.
Yaktın,yıktın sen bizleri ÇERNOBİL
Kaç ocağı sen söndürdün ÇERNOBİL...
Gelinlerin bebeğini sen aldın,
Çocukların dünyasını karartın,
Soluduğum havada da sen vardın.
Yaktın,yıktın sen bizleri ÇERNOBİL
Kaç ocağı sen söndürdün ÇERNOBİL...
Kapandı kapılar dumanlar tütmez,
Ne kadar ah etsem de inanki yetmez,
Çektiğimiz acılar yıllarca geçmez.
Yaktın,yıktın sen bizleri ÇERNOBİL
Kaç ocağı sen söndürdün ÇERNOBİL...
Kıyamazdı yavrusuna bakmaya
Tam hazırlanırken,düğün yapmaya
Kimin hakkı vardı? Bu yuvayı yıkmaya.
Yaktın,yıktın sen bizleri ÇERNOBİL
Kaç ocağı sen söndürdün ÇERNOBİL...
Yanyana mezarlar da kazıldı,
Günden güne umudumuz azaldı,
Geride bilirmisin; kaç yetim kaldı?
Yaktın,yıktın sen bizleri ÇERNOBİL
Kaç ocağı sen söndürdün ÇERNOBİL...
Bizler gibi böyle insanlar varken,
Ölçümler yapılmış, radyasyon yok derken,
Birileri sefasını sürerken.
Yaktın,yıktın sen bizleri ÇERNOBİL
Kaç ocağı sen söndürdün ÇERNOBİL
HANİFE KAMBER
14/07/2005
ÇAKUT'TAN AMLAKİT'E
Mayıs ayı gelince
Dağlarda öter bülbül
Ey büyük zalim felek
Birazcık ta bize gül
Attın gurbet ellere
Yad ettik hep geçmişi
Çantalar hazırlandı
Yola çıktık beş kişi
Beşimizin adını
Çıkardılar çakuta
Bizlerden selam olsun
Dağlarda gezen kurda
Ordu kavrun arası
Vardır yürek yarası
Emanet al yavruyu
Evimizin anası
Çakut'u yol ettiler
Biraz buruk biraz şen
Sende kavrunlu isen
Al çantanı hemen gel
Çemağutun düzüne
Serildim sere serpe
çakut'tan selam olsun
Amlakitli herkese
HANİFE KAMBER
24-05-2000
DİLİMDE BİR TÜRKÜ
Yaylalar içinde Kavrun Yaylası
Kaçkar Dağı olmuş,bu yaylanın simgesi
Çiçeği, böceği bir de deresi
Bir tabloya benzer Kavrun Yaylası
Ne bulursun diye sorma sen bana
Havası suyuyla cennet bu yayla
İster sonbaharda ister de yazda
Kucak açmış seni bekler Kavrun Yaylası
Balığı,horonu bir de tulumu
Kar altında açan yaban gülünü
Gün batarken güneşin de hüznünü
Rüya gibi yaşatır Kavrun Yaylası
Yedin mi de muhlama ile pancarı
Yanına da demle bir Rize çayı
Eğlence ayıdır Ağustos ayı
Seni de coşturur Kavrun Yaylası
Can verir yaylalar,inan insana
Pınardan akan suyu iç kana kana
Kimseye verme sahip çık da yaylana
Dededen mirastır Kavrun Yaylası
Gel gör de gerek kalmasın söze
Yamaçları uzanır çıkar bir düze
Dağları benzer gelinlik kıza
Dilimde bir türküdür Kavrun Yaylası
HANİFE KAMBER
02-04 2006
YİNE DE CENNETSİN KAVRUN YAYLASI
Bir haber yayıldı,köyden şehre
Doğruluk payı ne,düştük derdine
Kavrun yenik düşmüş kışın gücüne
Virene mi? Oldun,KAVRUN YAYLASI
Dediler çığ gelmiş,almış yaylayı
Ne mermanat demiş ne vice ne de halayı
Şarbekleri,Ofluları bir de Şadi Albayı
Bu sene ağlattın,KAVRUN YAYLASI
İsimleri yazsam uzar bu liste
Sadece yazmakla acımız bitse
Doğaya karşı insan acizse
Boynumuzu büktün,KAVRUN YAYLASI
Yatak yorgan bayırlara yayılmış
Bir ev değil onlarca ev yıkılmış
Herkesin sayende boynu bükülmüş
Yazımızı kış ettin, KAVRUN YAYLASI
Açılacak yavaş yavaş evlerinde kapısı
Ne kadar olsa da mal canında yongası
Hepimizin acısıdır komşumuzun acısı
Canımızdan can aldın,KAVRUN YAYLASI
Adını duyurdun önce Kaçkar Dağı’nla
Manşet oldun bu sene gelen çığınla
Bizleri korkutsan da enkazlarınla
Yinede cennetsin ,KAVRUN YAYLASI
HANİFE KAMBER
11/06/2007
ÇAKUT
KAVRUN'UN TEPESİNDE
KAÇGEL OLDU EVİMİZ
YEMİN ETTİK,AND İÇTİK
KARDEŞ OLDUK BEŞİMİZ.
BEŞİMİZİN ADINA
KURULDU BU GELENEK
BU DOSTLUK HİÇ YIKILMAZ
ÖLENEDEK SÜRECEK
ÇAKUT ADINA UYGUN
ROTAMIZI BİZ ÇİZDİK
GURBETTE OLSAK BİLE
DEĞİŞMEYEN HEP BİZDİK
KIZIMIZ OĞLUMUZLA
AMACIMIZ HEP AYNI
BİZDEN SONRA SÜRECEK
YOK İÇİMİZDE KAYGI
SANA DEVREDECEĞİM
GELECEK YARINLARI
NERDE OLURSAN OL
UNUTMA YAYLALARI
SEN Mİ BEN Mİ ?
Karanlıklara yürüyoruz
Senmisin giden ben mi ?
Bilemiyorum...
Karanlıklar ayırıyor bizi
Senmisin ayıran ben mi ?
Anlamıyorum...
Karanlıklara bakıyoruz
Senmisin bakan ben mi?
Soramıyorum...
Karanlıklardan korkuyoruz
Senmisin korkan ben mi?
Ve sonun da
Ben karanlıklarda
Sen sendeki benle
Ben sendeki benle
Tek başıma kalıyor
Karanlığın anlamını şimdi
Anlıyorum..........
08-05-2005
BEKLEYİŞ
Yine yoksun bu gece
Ayrılık hep bana işkence
Kader değil inan bana
Alın yazısı bence
Anlımdaki bu çizgiler
Anlatırlar birer birer
Sana özlem sana hasret
İşte kanıtı bu derler
Hasretimsin tek sevdamsın sen benim
Yıllar geçşe bile beklerim
Bir gece ansızın çalsan kapımı
Kanatlanır kuş misali uçar giderim
25-07 2005
AT ADIMINI
Yaşam çok güzel bilsen kiymetini
Allahın bahşettiği her nimetin
Çıkar tadını
Etrafında iyi insan diye duyur adını
O zaman ölüm gelince korkmadan
At adımını
İnsanoğlu hiç doymaz bu yaşamda
Binbir lezzet çıkar pişirdiğin aşında
Erdemli ol,yaşadığın her yaşında
O zaman ölüm gelince korkmadan
At adımını
Kulluk görevini yerine getir
İşine besmeleyle başla,şükürle bitir
Yuvana hep helal ekmeği götür
O zaman ,ölüm gelince korkmadan
At adımını
Komşun açken sen tok yatmazsan
Başkasına kem gözlerle bakmazsan
İnsanlara birde giybet etmezsen
O zaman ölüm gelince korkmadan
At adımını
Yaşadıkça amaç edin iyiliği
Etrafında sağladınsa doğrulukla birliği
İnançla yok ettinse bütün zorluğu
O zaman,ölüm gelince korkmadan
At adımını
Sitemize 378073 ziyaretçigirdi
|
|
